Robotlar ve Yapay Zeka IX tam I/II

Öncelikle bir önceki Robotlar ve Yapay Zeka yazımda atladığım bir yapay zekanın üzerinde durmak istiyorum. Star Trek film serisinin ilki olan Star Trek: The Motion Picture'da karşımıza çıkan bu yapay zekanın adı V'ger'dir.
V'ger'in hikayesi şöyle; NASA'nın yolladığı Voyager 6 isimli araştırma sondası(Tamamen kurgudur, NASA bu isimde bir sonda yollamamıştır), bilinmeyen başka zeki varlıklar (Star Trek fanlarının bir kısmının iddiasına göre; Borglar ya da Borgların ataları ) tarafından geliştirilir ve uzun yolculuğu sırasında sondanın üzerinde yer alan harflerden bazılarının silinmesi yüzünden V'ger adını alır.
V'ger bir merkez, merkezde bulunan Voyager6 sondası ve etrafını çevreleyen, 22 astronomik birim çapında, kalkan görevi gören buluttan oluşmaktadır. (not: 1 astronomik birim yaklaşık 149.597.870,691 km.dir) V'ger ve etrafını saran bulut, temas ettiği herşeyi yok ederek dünyaya doğru yaklaşırken, Kaptan James Tiberius Kirk ve cesur Atılgan mürettebatı korkusuzca ona doğru yol alırlar. Bulutun içine girerler, V'ger mürettebattan teğmen Ilia'nın bir benzerini yaratarak Atılgan'a gönderip iletişim kurar. V'ger yaratıcısını aramakta, ancak ulaşamamaktadır ( Aslında evdeyiz ) . Çocuksu bir ruha sahiptir V'ger, o sistem senin, bu galaksi benim dolaşmasına rağmen kemale erememiş. Ne de olsa özünde insan yaratısı. NASA'nın eski kodları bulunur, mürettebattan bir kayıp daha verilir ve kodlar V'ger'e girilir. V'ger ortalıktan yok olur, dünya yine rahat bir nefes alır Atılgan ve mürettebatı sayesinde.

Yaratıcısını arayan bir yapay zeka örneği olarak önemlidir bence. Yaratıcı olarak karşısına insanoğlu çıkınca inanmak istemez, reddeder. Yaşamının amacını, yaratıcısını bulmak ve topladığı bilgileri ona iletmek üzerine kurmuş bir yapay zekanın, yaratıcısını bulamamasının yaratacağı yıkımı tahmin etmek zor değil. V'ger ile birleşen 2. Kaptan William Decker'ın güzel bir lafıyla bağlayalım :"Hepimiz tanrıyı, kendi görüntümüzle hayal ederiz".

Nasa'nın gönderdiği Voyager sondalarından biri

Gerekli bilgi: NASA'nın Voyager programı, 1977 yılında arka arkaya fırlatılan Voyager1 ve Voyager2 sondalarının, güneş sistemimiz ve güneş sisteminin dışı hakkında bilgi toplaması için başlatıldı. Voyager1 ve Voyager2, halen yolculuklarına devam ediyor. Voyager1'in 2018'e kadar, Voyager2'nin 2016'ya kadar bizlere bilgi iletmesi beklenmekte. Voyager1'in en yakın yıldız sistemine ulaşması için 80.000 yıl gerekiyor. Bir ilginç bilgi daha, bu iki uydunun yolculuğunda gezegenlerin çekimlerinden yararlanarak ivme kazanması sağlanıldı (yerçekimsel sapan hareketi?). Tahmin edin bu fikri ilk öne sürenlerden biri(çok emin olamadığım için biri diyorum) kim? Arthur C. Clarke. Yaa efendim işte bilimkurgu böyle birşey. Tabi Arthur C. Clarke'ın aynı zamanda, yörüngede bulunan uyduların da fikir babası bir bilimadamı olduğunu ekleyerek, kendimi tekzip etmiş olsam bile, insanları yanlış bilgilendirmeme görevini yerine getirmenin iç huzuruyla dolarım, taşarım.

Voyagerların izlediği yol